De overgang van Syrië naar Nederland
De aankomst in Nederland voelde voor Rahaf als een snelle overgang van bekend naar volledig nieuw. ‘’Als ik de overgang in één woord moet samenvatten: snel. Je bent in een land waar je de taal spreekt, de straten kent en vrienden hebt. Na een paar uur in het vliegtuig, ben je op een plek waar jezelf uitdrukken niet kan omdat je de taal niet kent en helemaal opnieuw moet beginnen. Dit was een onzekere periode, maar dit werd minder op het moment dat ik de taal begon te beheersen.’’

Haar redding: duidelijke doelen, een strakke planning en het besef dat ze haar toekomst zelf kon vormgeven. Daarbij kreeg ze steun van haar gezin en stonden de docenten altijd voor haar klaar.

If you can dream it, you can do it
Geneeskunde studeren is altijd al Rahafs droom geweest. ‘’If you can dream it, you can do it’’, is het motto waar ze naar leeft. In 5 vwo begon Rahaf met oriënteren en kwam ze terecht bij de VU. Ze voelde zich er meteen thuis. Zij werd en blijft gemotiveerd door een diepe interesse in de medische wereld én het geloof dat als je iets echt wilt, je het kunt bereiken. Daarnaast hebben het contact met ouderejaars, extracurriculair onderwijs en betrokkenheid bij de studieverenigingen enorm geholpen om haar plek te vinden.

Toch is het niet altijd vanzelfsprekend dat je je gezien en gesteund voelt, geeft ze aan. “Soms merk ik dat er vooroordelen zijn, en dan moet je nét wat harder werken om serieus genomen te worden. Maar ik weet inmiddels goed wanneer ik ergens energie in wil steken en wanneer niet. Ik durf mijn grenzen aan te geven, en gelukkig zijn er veel docenten of studieadviseurs die openstaan om mee te denken.’’  

Op de vraag of er dingen zijn die volgens Rahaf beter kunnen in hoe studenten met een migratieachtergrond begeleid worden, geeft zij aan dat er niet één manier is om studenten met een migratieachtergrond te begeleiden.  “Iedereen heeft andere behoeftes. Zelf had ik bijvoorbeeld geen extra taalondersteuning nodig, maar dat geldt niet voor iedereen. Het belangrijkste is dat je weet dat je ergens terecht kunt als je hulp nodig hebt, en dat die hulp dan op maat wordt geboden.”

Anatomieonderwijs, onderzoek en een internationaal congres
Naast haar studie is Rahaf actief als student-assistent bij zowel SpringLab als het anatomieonderwijs. Ook werkt ze op de snijzaal. “Ik ben het helemaal eens met het gezegde: kies iets wat je leuk vindt, dan voelt het niet als werk. Ik vind geneeskunde zó interessant dat ik alles wil verkennen. Extracurriculair onderwijs? Dan ben ik erbij. Een extra bijbaan? Ik meld me aan. Soms moet ik mezelf afremmen, maar ik krijg er echt energie van.”

Lesgeven zit er al van jongs af aan in. “Op de middelbare school gaf ik bijles natuurkunde en hielp ik in de taalklas waar ik zelf begonnen was. Lesgeven vind ik nog steeds één van de mooiste dingen die er zijn.”. Haar interesse in het snijzaalonderwijs werd aangewakkerd tijdens de VUSAP-cursus. Daar mocht ze zelfstandig dissecties uitvoeren. “Dat was echt een eyeopener. Ik kreeg een kijkje achter de schermen en raakte gefascineerd door wat er allemaal komt kijken bij anatomieonderwijs. Kort daarna heb ik gesolliciteerd en inmiddels werk ik er zelf.”

Daar stoppen de activiteiten van Rahaf niet. Tijdens haar minor Medical Research into Clinical Practice deed zij onderzoek bij de afdeling gastro-intestinale chirurgie, gericht op complicaties na een slokdarmresectie. De kennis die ze tijdens de minor opdeed, kon ze direct toepassen in haar eigen project, dat uiteindelijk de basis vormde voor haar bachelorthesis. “Onderzoek doen is niet altijd even leuk, soms moet je analyses eindeloos herhalen, maar de inzichten die eruit komen, zijn het echt waard,” vertelt ze.

Een bijzonder hoogtepunt was haar presentatie op een internationaal congres. Als bachelorstudent haar werk mogen presenteren voor een zaal vol artsen en onderzoekers was spannend, maar vooral eervol. ‘’Ik ben mijn begeleiders enorm dankbaar voor het vertrouwen dat zij in mij hadden. Dit was absoluut voor herhaling vatbaar.”.

Gedreven door discipline, geïnspireerd door haar moeder
Een gemiddelde week van Rahaf is goed gevuld. Naast lessen en werk sport ze wekelijks, brengt ze tijd door met haar familie en vrienden, en studeert ze in het weekend. Vrije tijd vult ze met lezen, dansen, nieuwe restaurants uitproberen en stedentrips. Plannen doet ze efficiënt: “Als ik iets wil doen, dan doe ik het.”

Discipline houdt haar op de been. “Motivatie komt en gaat, maar discipline zorgt ervoor dat ik doorga. Mijn familie is mijn steun, mijn moeder mijn grootste inspiratiebron. Haar vertrouwen in mij leeft voort in alles wat ik doe.”

Aan andere studenten geeft ze mee: blijf vragen stellen, blijf jezelf ontwikkelen. “Het wordt niet vanzelf makkelijk, maar het is het waard.” Haar toekomstvisie is helder: ze wil arts worden, waar en in welke specialisatie laat ze nog open. Daarnaast wil Rahaf zich inzetten voor zorg, onderzoek én onderwijs. Kennis delen, dat blijft voor haar één van de mooiste dingen die er zijn.