Wie ben je en in welke fase van de studie zit je?
Hi! Ik ben Emma en heb op dit moment net mijn Masterjaar 2 afgerond. Mijn weg naar de studie Geneeskunde begon voor mij niet direct. Ik heb eerst een bachelor Fysiotherapie aan SOMT University afgerond. Toch bleef de ambitie om arts te worden bestaan. Om die heb ik me aangemeld voor de Zigma en heb het geluk gehad om in 2021 te worden toegelaten.
Inmiddels zit ik in Australië, waar ik een onvergetelijk deel van mijn coschappen heb gedaan. Mijn huisartsencoschap volgde ik in Albany, een klein en prachtig kustplaatsje in het zuidwesten van het land. De praktijk daar werd gerund door twee bevlogen artsen, echtpaar en van origine uit Zuid-Afrika, die me zes weken lang niet alleen hebben begeleid, maar ook gastvrij in hun huis hebben opgenomen. Hun kennis, warmte en toewijding hebben me laten zien hoe ik als toekomstig arts te werk wil gaan. Na Albany trok ik naar het uiterste noorden van Australië: Broome. Het contrast had niet groter kunnen zijn: van een weelderig groen klimaat naar een dor, rood landschap met uitgestrekte stranden. In Broome begon mijn stage bij de Royal Flying Doctor Service, een unieke ervaring waar ik graag meer over vertel.
Met de 2 praktijkeigenaren: Mark en Karin
Wat was voor jou de aanleiding om te kiezen voor een coschap bij de Royal Flying Doctors in Australië?
Mijn aanleiding om te solliciteren voor een ‘student placement’ bij de Royal Flying Doctors Service (RFDS) is een uiting van mijn interesse van medische zorg in een prehospitale, acute- en aeromedische setting. Na het afronden van de middelbare school had ik twee specifieke beroepsrichtingen die me aantrokken: arts worden of vlieger bij Defensie. Ik denk dat mijn coschap bij de Royal Flying Doctors Service een uiting is van mijn interesses voor beiden beroepen. Mijn ambitie is om, na het behalen van mijn master Geneeskunde, mijn carrière voort te zetten binnen de acute geneeskunde en mogelijk later werkzaam te zijn in een HEMS-team.
Hoe heeft jouw achtergrond in Defensie bijgedragen aan je coschap?
Ik denk dat mijn achtergrond bij Defensie zeker heeft bijgedragen aan mijn keuze voor dit coschap en mijn aanmelding bij de RFDS. Vanwege mijn interesse in het werk bij Defensie ben ik al tijdens mijn studie actief geweest via Defensity College, het werkstudentenprogramma van Defensie voor hbo- en wo-studenten. Binnen dit programma volgen studenten een twee weken durende algemene militaire opleiding, worden zij opgeleid tot reservist en werken zij vervolgens één à twee dagen per week op een afdeling die aansluit bij hun studieachtergrond. Na op verschillende plekken binnen Defensie te hebben gewerkt, bleef mij met name de acute, aeromedische en prehospitale zorg mij trekken. Daarom ben ik actief op zoek gegaan naar organisaties waar ik, al tijdens mijn studie, kon ervaren hoe het is om als toekomstig arts in deze setting te werken.
Hoe heb je je coschappen geregeld en wat moest je allemaal organiseren?
Ongeveer anderhalf jaar voordat ik aan mijn huisarts- en sociale coschap begon, ben ik actief op zoek gegaan naar verschillende organisaties die aeromedische zorg bieden in afgelegen gebieden, evenals HEMS-teams (vergelijkbaar met de MMT’s in Nederland). Online is er veel informatie te vinden over diverse organisaties, zoals Amref Flying Doctors in Afrika of Air Zermatt in Zwitserland. Echter, het aantal mogelijkheden voor medische studenten om tijdens hun studie al deel uit te maken van zo’n team is beperkt. Organisaties die dit wel faciliteren, zijn onder andere London’s Air Ambulance, Greater Sydney Area HEMS en de Royal Flying Doctors Service. Het is daarbij belangrijk om tijdig te solliciteren, omdat de belangstelling van zowel lokale als buitenlandse studenten vaak groot is. Met een goede motivatie en een beetje geluk kun je echter al een heel eind komen!
Voorafgaand aan mijn coschap moesten er veel zaken worden geregeld, zoals de vereiste documenten voor de RFDS, de inhoudelijke voorbereiding van het coschap (coschapportfolio, leerdoelen) en praktische zaken zoals aanbevelingsbrieven, visa, huisvesting en vluchten. Gelukkig hebben de VU, Zigma en BIS goede begeleiding geboden, en maken zij het overzichtelijk voor studenten wat er allemaal geregeld moet worden.
Had je van tevoren al een beeld van de gezondheidszorg?
Van tevoren is het altijd lastig in te schatten hoe een ervaring zal zijn en hoe de gezondheidszorg in een ander land is ingericht. Wat betreft het Australische zorgsysteem kon ik me al enigszins een beeld vormen: goed ingericht en vergelijkbaar met dat van Nederland. Echter is de RFDS geen alledaagse organisatie en ik heb mijn beeld gevormd op basis van de vroegere Australische series over de RFDS. Ik kan je vertellen, dat komt tegenwoordig nog redelijk goed overeen. Tijdens één van de remote health clinics vlogen we met het hele medisch team in een klein vliegtuigje richting de outback (voor de vlieg-liefhebbers onder ons: in een Cessna Caravan). Eenmaal geland op de korte, zanderige airstrip werden we opgehaald door een 4WD-jeep om vervolgens in een kleine gemeenschap aan te komen. Er is een scherp contrast tussen de ontwikkelde medische zorg in Nederland en de gezondheidszorg in de Aboriginal gemeenschappen. Zij zijn veelal afhankelijk van de remote health clinics van de RFDS en de door hen aangeleverde medicatie. Pas tijdens mijn vluchten en het meevliegen naar deze clinics kreeg pas echt een goed beeld hoe de gezondheidszorg binnen deze gemeenschappen wordt geregeld en georganiseerd.
Zijn er bepaalde competenties of ervaringen die je in Australië denkt/dacht op te doen die je in Nederland misschien minder snel zou opdoen?
Ik denk dat ik een vergelijkbare ervaring in Nederland niet had kunnen opdoen. Vanwege het kleine landoppervlak van Nederland is er geen noodzaak om een aeromedische retrievalservice tot je beschikking te hebben. De afstanden die je in Australië aflegt zijn enorm. Voor sommige Australiërs, zoals boeren of mijnwerkers, ligt het dichtstbijzijnde ziekenhuis op wel twaalf uur rijden. Er zijn dagen geweest dat ik naar de outback vloog, terug naar Broome, daarna door naar Perth en weer terug; dat waren diensten van twaalf uur vliegen. Je moet je voorstellen dat de ruimte in het vliegtuig van de RFDS ontzettend klein is. Er is meestal alleen plaats voor de piloot, een verpleegkundige, een arts, de patiënt en met een beetje geluk de coassistent. Voor een medische student zou het in Nederland natuurlijk geweldig zijn om mee te vliegen met het MMT, maar de ruimte is er simpelweg niet, laat staan de trainingen die nodig zijn om in een helikopter mee te vliegen. In Australië is een ‘Helicopter Underwater Escape Training’ een vereiste om überhaupt mee te mogen vliegen. Om die reden heb ik alleen met de ‘fixed-wing’ vluchten meegevlogen.
Zou je andere studenten aanraden om een deel van de studie in het buitenland te doen? En welke tips heb je voor deze studenten?
Ik zou anderen studenten zeker aanraden om een deel van hun studie in het buitenland te doen! Al is het niet voor een geweldige verblijf in een tropisch land, dan wel voor een stukje persoonlijke ontwikkeling. Na meerdere buitenlandse ervaringen te hebben gehad, kan ik met zekerheid zeggen dat ik in mijn verdere loopbaan ook graag internationaal wil blijven werken.
Pro-tip: moet je nog coschappen lopen die ook in het buitenland mogelijk zijn? Probeer dan eens vanuit je eigen interesses het internet af te struinen. Er is namelijk zoveel mogelijk, in goed overleg met BIS. Als je niet weet waar te beginnen? Geen zorgen, er zijn altijd studenten die je zijn voorgegaan en hun tips graag delen!
