Hoe kijk je terug op afgelopen jaar?

We hebben allemaal veel tijd gehad om te reflecteren; op onszelf, de opleiding en hoe we het doen met elkaar. Door corona kwam er een extra taak bij en moesten er elke week wel weer nieuwe beslissingen worden genomen. Het team was daarom altijd alert en ook wel toe aan vakantie. Aan de andere kant zijn er ook mooie, nieuwe projecten ontstaan en zijn we creatiever gaan denken. Afgelopen jaar zorgde voor innovatie, elkaar opnieuw leren kennen en leren verbinden op afstand. We hebben meer met studenten gepraat, hun ervaringen gehoord en hun mening gevraagd. Daar hebben we zoveel van geleerd! 

Wat bedoel je met ruimte voor innovatie het afgelopen jaar?

Onderwijs geven in een hybride werkvorm, namelijk het noodzakelijke online onderwijs op een activerende manier. Een voorbeeld daarvan is het nieuwe project Springlab waarbij studenten niet alleen de kans krijgen zich te verdiepen in hun interesses maar ook om vaardigheden in te halen.
In de coschappen was er innovatie door druk op de zorg. Hierdoor was het noodzakelijk ons sneller te richten op het extramurale domein. Daarnaast kregen veel studenten ook banen aangeboden, bijvoorbeeld in een teststraat of als hulp in een verpleeghuis. Uiteindelijk wordt niet iedereen arts in het ziekenhuis en daar moeten studenten ook op worden voorbereid. Zo is het project ‘Dokter buiten het ziekenhuis’ ontstaan.

Welk thema is komend studiejaar voor jou belangrijk?

Afgelopen zomer hebben we de visitatie gehad. Hiervoor hebben we een rapport geschreven met een duidelijke koers, namelijk het nemen van je eigen verantwoordelijkheid als student. Vroeger ging ik op de fiets naar de faculteit om een papieren briefje in een houten brievenbus te doen om me aan te melden voor een hertentamen. Nu wordt veel voor studenten geregeld. Natuurlijk willen we de studenten geen onnodige taken geven, maar we zien wel dat studenten eigenlijk alleen datgene leren wat van ze verwacht wordt. We hopen te stimuleren dat studenten niet alleen bezig zijn met prestatie, maar leren wie ze zijn en wat ze belangrijk vinden in het leven en in hun rol als arts. Daarom starten we ook met programmatisch toetsen in de coschappen.

Speelt ook mee dat er meer prestatiedrang is in de maatschappij en er berichten zijn over werkloze chirurgen wat de druk verhoogd?

We zien dat er meer problemen en stress ontstaan als er een gebrek is aan zelfkennis. De opleiding is het moment om er achter te komen wat je gaat doen als je in een bepaald specialisme zit. Daarbij zijn plezier en enthousiasme minstens zo belangrijk als goed presteren. Je streeft iets na, gun jezelf ook tijd om dat te ontdekken. Bedenk ook dat er een cyclus van artsen uitstroomt en het overschot straks wellicht weer verminderd is.

Hoe balanceer je dat, zelf meer verantwoordelijkheid nemen en de hoge druk die veel studenten ervaren?   

Met name door de tijd te nemen en je grenzen te erkennen. Voor de ene groep studenten is de studie makkelijker dan anderen. Daarbij speelt van alles mee; of je goed kan leren, of er in het gezin al aandacht was voor professionele omgangsvormen, en ga zo maar door. Daar komt bij dat je wordt geselecteerd op basis van je prestaties en vervolgens van je wordt gevraagd dat weer los te laten. Falen, maar ook het vragen van hulp, steun en begeleiding lijken dan fout. Een grote groep studenten redt de studie zonder problemen, maar ook een deel niet. Hoe kan de opleiding er dan voor zorgen dat het minder eng wordt om hulp te vragen? Daar proberen we nu aan te werken. Immers, ook voor een zelfstandige zorgprofessional is het belangrijk hulp te vragen en accepteren.

Aan wie hulp vragen?

Als je altijd doet alsof je iets kan en altijd een 8 krijgt, leidt het uiteindelijk toch tot problemen. Wees eerlijk tegen jezelf en anderen. Vraag bijvoorbeeld eens de arts-assistent die je begeleidt om loopbaanadvies. Of meer formeel kan je altijd langs bij de studieadviseur. Net zo belangrijk is je vriendengroep, bespreek samen hoe het echt met je gaat. En vraag je dan ook af hoe erg jij het vindt om je kwetsbaar op te stellen, dan komt opnieuw naar voren dat het niet alleen gaat om een goed cijfer te halen maar of jij er zelf klaar voor bent om arts te worden.

Wat zullen we daarvan merken?

Er zijn plannen om volgend studiejaar in de eerste maand een bootcamp te organiseren. Dat zou dan een soort ontdekkingsreis worden, als basis voor je start met echt studeren; wie ben je, waar ben je goed in, wat zijn je valkuilen, hoe kun je effectief samen werken, profiteren van onderlinge verschillen en met elkaar tot succes komen. We hopen met zo’n bootcampmaand te benadrukken dat het niet alleen draait om individuele cijfers. Best spannend om dat te doen, want het is innovatief en je wisselt inhoudelijk onderwijs in. Maar de gedachte is dat als je sterker in je schoenen staat, de studie ook wat makkelijker gaat.

Ik hoop vooral dat studenten aan het genieten zijn. Veel studenten hebben ook persoonlijke problemen en dan is genieten lastig. We maken ons zorgen over studenten die niet lekker lopen, maar ook onbereikbaar zijn. We willen eigenlijk een community creëren waarbij je elkaar opvangt en zo samen jonge mensen vooruit helpen.