Gedurende de master loop je je coschappen bij verschillende specialismen. Je coschappen staan in het teken van nieuwe dingen leren en reeds geleerde zaken toe te passen. Daarnaast staan de coschappen ook gelijk aan het ontdekken van nieuwe werkplekken en het ontmoeten van nieuwe mensen. Hierdoor krijg je dat je jezelf vaak opnieuw moet voorstellen. 

Je stelt jezelf misschien voor als dé co-assistent of dé nieuwe co en soms misschien ook wel als één van de (vele) co-assistenten. Maar wie is deze co-assistent en waarom is deze persoon überhaupt een co-assistent? Dit zijn zaken die niet vaak aan bod komen tijdens deze gesprekken. Je hebt natuurlijk nog wel altijd de lieve maar zeer confronterende vraag of je al weet wat je wilt worden. Alleen zegt dit niet heel veel over waarom je voor dit mooie vak hebt gekozen en waarom je het elke dag blijft kiezen. 

Een tijd geleden had iemand die heel graag geneeskunde wil gaan studeren behoefte aan wat motivatie gedurende haar tentamenweek. Ze vroeg me waarom ik doe wat ik doe en van waar ze de motivatie moet halen. Gek genoeg hoefde ik er helemaal niet over na te denken. 

Je doet het voor degenen die je hulp en tijd nodig hebben.
Om hun zorgen en dé zorg over te nemen. 

Je doet het voor degenen die er alleen voor staan.
Degenen die verhalen vertellen over vroeger en over hoe blij ze zijn dat jij de tijd en het geduld hebt om er voor ze te zijn terwijl er zoveel mensen zijn die er niet meer zijn. 

Je doet het voor degenen die de taal niet spreken.
Degenen die zich onbegrepen of ongehoord voelen.

Je doet het voor de ouders van een kindje die het hele team bedanken met tranen in hun ogen, omdat hun kind zojuist is overleden. Wetende dat ze hebben gezien dat jij en de anderen alles op alles hebben gegeven. 

Sta stil bij waarom je het eigenlijk allemaal doet. 

Op de dagen dat je het allemaal stiekem een beetje zat bent.
Op de dagen dat je motivatie ver te zoeken is.
Op de dagen waarin niks lekker loopt en je het gevoel hebt alsof de hele wereld tegen je is.

Dit zijn de dagen waarop je jezelf de vraag moet stellen, waarom je het eigenlijk allemaal doet.

Het is niet de vraag die anderen regelmatig aan je stellen, maar het is misschien wel de belangrijkste vraag die je jezelf kunt stellen om soms wat perspectief te krijgen. 

Daarom wil ik voor nu eindigen met de vraag: “Waarom doe jij het?”